Bağlantı yöntemleri

Bir boru tesisatı veya sıhhi tesisat sistemi kurma işinin çoğu sızdırmaz, güvenilir bağlantılar yapılmasını içerir ve çoğu boru tesisatı yerçekimine ve kurulumu engelleyebilecek diğer kuvvetlere (rüzgar yükleri ve depremler gibi) karşı mekanik destek gerektirir. , temel beceriler yeterli olabilir veya yasal olarak özel beceriler ve profesyonel lisans gerekebilir.

Bağlantı Elemanları

Bağlantı elemanları iki veya daha fazla nesneye katılır veya eklenir. Genellikle binalarda mekanik desteklere boru ve ek parçaları bağlamak için kullanılsalar da, boruları birbirine bağlamazlar. Boru ile yaygın olarak kullanılan bağlantı elemanları, somunlu bir saplama cıvatasıdır (genellikle tamamen dişli, iki ağır, altıgen somunlu); bir makine cıvatası ve somunu; veya toz tahrikli bir alet (PAT) tutturucu (genellikle betona veya duvarlara sürülen bir çivi veya dişli saplama).

Dişli boru

Bir dişli borunun montaj için bir veya her iki ucunda bir vida dişi vardır. Çelik boru genellikle dişli bağlantılarla birleştirilir; konik dişler borunun ucuna kesilir, sızdırmazlık maddesi diş sızdırmazlık bileşiği veya diş sızdırmazlık bandı (PTFE veya Teflon bant olarak da bilinir) şeklinde uygulanır ve boru bir boru anahtarıyla dişli bir bağlantıya geçirilir.

Dişli çelik boru, binalarda doğal gaz veya propan yakıt taşımak için yaygın olarak kullanılmaktadır ve mekanik hasara ve yüksek ısıya karşı direnci nedeniyle yangın sprinkler sistemlerinde popüler bir seçimdir. Dişli çelik boru, yüksek güvenlikli yerlerde hala kullanılabilir, çünkü vandalizme daha dayanıklıdır, çıkarılması daha zordur ve hurda değeri bakır veya pirinçten daha düşüktür.

eski kurulumlarda, dişli pirinç boru da benzer şekilde kullanıldı ve korozyona daha dayanıklı olduğu için içme suyu çeliğinden daha üstün olarak kabul edildi.

Dişli çelik borunun montajı, boru uzunluklarının sırayla birbirine vidalanmasını sağlamak için beceri ve planlama gerektirir. Çoğu dişli boru sistemi, son montajda stratejik olarak konumlandırılmış boru rakorları kullanılmasını gerektirir. Dişli çelik boru ağırdır ve yüzeyleri desteklemek için yeterli bağlantı gerektirir. Kalın duvarlarına rağmen, çelik boru içme suyunun taşınması için artık tercih edilmemektedir, çünkü korozyon özellikle dişli bağlantılarda sızıntıya neden olabilir ve iç yüzeylerdeki birikintiler sonunda akışı kısıtlayacaktır.

Solvent kaynağı

PVC ve CPVC, ABS veya diğer plastik borulara, boru ve fittingin bitişik yüzeylerini kısmen çözmek ve kaynaştırmak için bir solvent uygulanır. Solvent kaynağı genellikle aynı (veya uyumlu) malzemeden yapılmış boru ve bağlantı elemanlarını bağlamak için kovan tipi bir bağlantı ile kullanılır.

Metal kaynağından farklı olarak, solvent kaynağının gerçekleştirilmesi nispeten kolaydır (güvenilir bağlantılar oluşturmak için özen gösterilmesine rağmen). Plastikler için tipik olarak kullanılan çözücüler genellikle toksiktir ve yeterli havalandırma gerektiren kanserojen ve yanıcı olabilir.

lehimleme

Lehim bağlantısı yapmak için, bir eklemin iç bileziğine kimyasal bir akı uygulanır ve boru sokulur. Eklem daha sonra bir propan veya MAPP gaz meşalesi kullanılarak ısıtılır, ısıtılmış ek yerine lehim uygulanır ve erimiş lehim, akı buharlaştıkça kılcal hareketle eklem içine çekilir. "Terleme" bazen boru bağlantılarının lehimlenmesini tanımlamak için kullanılan bir terimdir.

Kısa sürede çok sayıda bağlantı yapılması gerektiğinde (yeni bir binanın su tesisatı gibi), lehimleme, sıkıştırma veya havşa bağlantılarından daha hızlı ve daha ucuz bir doğramadır. Bir dizi güvenilir lehimli eklemi hızlı bir şekilde yapmak için bir derece beceri gereklidir. Akı kalıntısı iyice temizlenirse, lehimleme düşük maliyetle uzun ömürlü bir bağlantı oluşturabilir. Bununla birlikte, derzlerin ısıtılması için açık alev kullanılması bina sakinlerine yangın ve sağlık tehlikeleri oluşturabilir ve yeterli havalandırma gerektirir.

Sert lehim

Lehimleme, iki parça baz metalin, kılcal hareketle aralarında çizilen erimiş bir lehimleme dolgu metaliyle birleştirildiği bir termal birleştirme işlemidir. İşlem, mühendislikte yaygın olarak kullanılan metallerin ve alaşımların çoğunu birleştirmek için kullanılabilir. Sert lehim dolgu metalinin yüksek erime sıcaklığı vardır, ancak yine de birleştirilen metallerin erime noktasından daha düşüktür. Lehimleme, büyük boşluklar olmadan birbirine sıkıca oturan boruları, çubukları ve metal parçaları birleştirebilir; tungsten karbür, seramik ve benzeri metalik olmayan malzemelere bile katılabilir.

İyi lehimlenmiş bağlantılar ana metal parçaları kadar güçlüdür ve zorlu hizmetlere dayanabilir. Düzgün, düzgün filetolarla, iyi elektrik iletkenliğine sahiptirler.

Kaynak

Metallerin kaynağı lehimleme ve lehimlemeden farklıdır, çünkü derz daha düşük bir erime noktalı malzeme (örn. Lehim) eklenmeden yapılır; bunun yerine, boru veya boru malzemesi kısmen eritilir ve bağlantı ve borular doğrudan birleştirilir. Bu genellikle boru ve bağlantı elemanlarının aynı (veya uyumlu) malzeme olmasını gerektirir. Birleştirilen parçaları deforme etmeden veya zarar vermemekte, iyi bir füzyon sağlamak için eklemi yeterince eritmek için beceri gereklidir.

Düzgün kaynaklı bağlantılar güvenilir ve dayanıklı olarak kabul edilir. Boru kaynağı genellikle becerileri periyodik olarak tekrar test edilen özel lisanslı işçiler tarafından yapılır. Kritik uygulamalar için, her eklem tahribatsız yöntemlerle test edilir. Gerekli beceriler nedeniyle, kaynaklı boru bağlantıları genellikle gemi yapımı ve kimyasal ve nükleer reaktörler gibi yüksek performanslı uygulamalar ile sınırlıdır.

Kaynak işlemlerinden metal dumanlarının uzaklaştırılması için yeterli havalandırma şarttır ve kişisel koruyucu ekipman giyilmelidir. Kaynak sırasında yüksek sıcaklıklar genellikle yoğun ultraviyole ışık üretebileceğinden, gözleri korumak için koyu renkli gözlükler veya tam yüz kalkanları kullanılmalıdır. Kaçak kıvılcımlar ve sıcak kaynak kalıntılarından kaynaklanan yangınları önlemek için de önlemler alınmalıdır.